ارتباط آگاهی صرفی و خواندن: یک مقالۀ مروری

مقدمه و اهداف آگاهی صرفی یکی از ابعاد آگاهی فرازبانی و به معنای توانایی دست­ورزی تکواژهای تشکیل­دهندۀ کلمه و آگاهی از قواعد شکل­گیری کلمات است. تحقیقات نشان داده است که آگاهی صرفی در رشد تحصیلی دانش­آموزان نقش دارد. هدف مطالعه حاضر، مرور تحقیقات در دسترس در زمینۀ آگاهی صرفی و ارتباط آن با صحت و درک خواندن در زبان­های مختلف می­باشد. مواد و روش ­ها مقاله مروری حاضر بر اساس مقالات منتشرشده با کلیدواژه ­های آگاهی صرفی، توانایی خواندن، صحت خواندن، درک خواندن و موفقیت تحصیلی می­باشد. جستجوی مطالعات انجام­ شده در فاصلۀ زمانی بین سال­های 1995تا 2017 در پایگاه­های اطلاعاتی PubMed ,Springer, Google  Scholar  ASHA, Science Direct, و در پایان­نامه­ها و مجلات داخلی موجود در پایگاه  Sidو Magiran صورت گرفت. مطالعات توصیفی-تحلیلی که بتوانند به سوال تحقیق پاسخ دهند، وارد مطالعه شدند. نتایج 18 مورد از مقاله­ها در مطالعه حاضر مطرح شده است. نتیجه ­گیری نتیجه ­گیری نتایج مرور مطالعات نشان می­دهد که کودکانی که نمرات بهتری در آزمون آگاهی صرفی دریافت می­کنند، عملکرد بهتری در ‏درک خواندن نشان می­دهند. در زبان­هایی از جمله انگلیسی، آگاهی صرفی به تمییز بین کلمات کمک می­کند و در نتیجه به صحت خواندن ‏کمک می­کند، ولی در زبان یونانی به این صورت نیست. به نظر می­رسد ارتباط بین آگاهی صرفی و صحت خواندن با توجه به ویژگی­های ‏زبان از جمله شفاف بودن، بین زبان­های مختلف، متفاوت است.‏